بخت باز آید از آن در که یکی چون تو در آید
روی زیبای تو دیدن درِ دولت بگشاید
صبر بسیار بباید پدرِ پیرِ فلک را
تا دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
این ظرافت که تو داری همه دل ها بفریبی
این لطافت که تو داری همه غم ها بزداید
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
پای (نای ) بلبل نتوان بست که بر گل نسراید
نیشکر با همه شیرینی اگر لب بگشایی
پیش نطق شکرینت چو نی انگشت بخاید
گر مرا هیچ نباشد نه به دنیا نه به عقبی
چون تو دارم همه دارم دگرم هیچ نباید
مژده ای دل که کنون وقت وصال
به عشاق بگویید ره وصل بپویید که چهارم مه از آن چهاردهِ ما
که عالم همه مجنون رخش در طلبش نعره نند و به دف رقص کنانند و
به دل خوف و رجا از کرم ساقی ما طرد شده درد و ز شوق قدمش سرو روان است و
چنین است و چنان است و قرار دو جهان است و
سپاهی ز غلامان به رهش جامه دریدند و
دل از خویش بریدند و به معشوق رسیدند و
همین مشغله ی ماست
که از عشق بمیریم و جز او یار نگیریم
.
با همه خلق نمودم خم ابرو که تو داری
ماه نو هر که ببیند به همه کس بنماید
دل به سختی بنهادم پس از آن دل به تو دادم
آنکه از دوست تحمل نکند عهد نپاید
گر حلال است که خون همه عالم تو بریزی
آن که روی از همه عالم به تو آورد نشاید
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند
پای ( نای ) بلبل نتوان بست که بر گل نسراید
هر که دلارام دید از دلش آرام رفت
باز نیابد خلاص هر که در این دام رفت
یاد تو می رفت و ما عاشق و بیدل شدیم
پرده بر انداختی کار به اتمام رفت
مه ننماید به روز چیست که در خانه تافت
سرو نروید به بام کیست که بر بام رفت
گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی
حاصل عمر آن دم است باقی ایام رفت
دل و دینم به فدای قد و بالای نگاری
که همی بنده نواز است و حقیقت نه مجاز است
چه بگویم که چنین قصه دراز است
جهانی به درش غرق نیاز است
نماز است جواز است به دلم سوز و گداز است
منم آن منم آن منم آن ریزه خور خوان کریمش
که به کس کار ندارم به جز آن یار ندارم
به کسی کار ندارم ثمنی غیر دلم بر سر بازار ندارم
من نالایق ناقابل نالان چه کنم
با همه درماندگی و دوری و شرمندگی و بندگی و بی ثمری
پیش همان شه که کریم است و رحیم است و همان یار قدیم است
جهانگیرِ جهاندار و به دل دلبر و دلدار و
وفادار و هوادار و بهین سرور و سردار و
کس و کار و به دل یار و جهانی به کرم هاش بدهکار و
چه میشد دل غم دیده ی من را بشود باز خریدار
همه دنیای من نگاه مریم
میشنم یه عمری چشم به راه مریم
منو می رسونه تا شبای رویا
چهره قشنگ و مثل ماه مریم
دلم آروم نداره بی قراره
گریه هر شبم بی اختیاره
گل مریم همه دار و ندارم
غیر مریم کسی رو دوست ندارم
نگا کن تو چشام مریم
عزیز رویاهام مریم
پس کی مال من میشی
من تورو میخوام مریم
نگا کن تو چشام مریم
عزیز رویاهام مریم
پس کی مال من میشی
من تورو میخوام مریم
آرزومه که بیاد مال خودم شه
تو نگاهش نشون از عاشقی باشه
دوست دارم دستاشو تو دستم بگیرم
وقتی که چشماشو میبنده بمیرم
دوست دارم زندگیمو براش بزارم
آسمونمو براش هدیه بیارم
بیشینم هر شب و هر شب سره راهش
تا چشمام بیوفته تو چشم سیاهش
نگا کن تو چشام مریم
عزیز رویاهام مریم
پس کی مال من میشی
من تورو میخوام مریم
نگا کن تو چشام مریم
عزیز رویاهام مریم
پس کی مال من میشی
من تورو میخوام مریم
خودت میخوای بری خاطره شی اما دلت میسوزه تظاهر میکنی عاشقمی این بازی هر روزت
نترس تا دم دم رفتن همش دلشور میگره دو روز بگیزه این دلشورها از خاطرت میره
بهت قول میدم سخت نیست لااقل برای تو راحت باش دورم از تو و دنیایه تو راحت باش
هیچ کس نمیاد جایه تو دلشوره دارم من واسه فردایه تو
بهت قول میدم سخت نیست لااقل برای تو راحت باش دورم از تو و دنیایه تو راحت باش
هیچ کس نمیاد جایه تو دلشوره دارم من واسه فردایه تو
از عشق هر چیزی که میشناسمو از من گرفتی تو باقی مونده احساسمو از من گرفتی
میخوای من باشیو یادت بره مایی وجود داره خودت آمادیه رفتنی ترست نمیزاره
اصلا نترس راحت برو بی من هیچکی به جز تو منو یادش نیست
فکر کردی کی از من خبر داره راحت برو هیچکی حواسش نیست
بهت قول میدم سخت نیست لااقل برای تو راحت باش دورم از تو و دنیایه تو راحت باش
هیچ کس نمیاد جایه تو دلشوره دارم من واسه فردایه تو
بهت قول میدم سخت نیست لااقل برای تو راحت باش دورم از تو و دنیایه تو راحت باش
هیچ کس نمیاد جایه تو دلشوره دارم من واسه فردایه تو
مسیر رو به رو با هم یکی ولی مقصد جدایه
برو ….